Vandaag besluit ik dat ik de pottenbakman nooit wil vergeten, dus vergeet me nietjes in zijn kunstwerkje
Wie ik ook niet wil vergeten is de mevrouw van de bonbons winkel in de zuivelstraat, fel rood gestifte smalle lippen,
ja die dus, tegen mij aardig, maar tegen de oudere dame voor me die om een cadeau verpakking vroeg zeer snauwerig.
Ochtendhumeur dacht ik, tot ze weigerde om cadeau papier om het doosje bonbons van 14 euro te doen.
(de oude dame had meteen om een cadeau doosje horen te vragen).
Geïrriteerd knalde ze er een slordig papier om toen de dame er nogmaals om vroeg
"voor uit dan maar, voor deze ene keer" zei ze .....en ze liet de strik weg
Toen dacht ik nee, dit is niet alleen een ochtend humeur.
Dit is voor mij een reden om mijn bonbons ergens anders te kopen.
Aan de bonbons mevrouw draag ik de uitvallende papagaaientulpjes op.
